ELALEM NEDER ?
Kabullenmek ve kabullendirmek.
Hepimiz beklentilerimizin kölesiyiz. Karşımızdakinin görüşüne
saygı duymak, onu dinlemek ve empati kurmak yerine kendimizin düşüncelerini
zorlarız onlara.
Bir çok kişiye kendi hayatları ile ilgili farklı sorular
sordum. Aldığım cevaplarda kendileri ile ilgili bir karar göremedim. Onların
cevaplarında annesinin babasının düşüncelerini kabullenmiş olduğunu gördüm.
Peki alacağımız karara saygı göstermesi ve desteklemesi
gereken, kısacası kabullenmesi gereken onlarken bizim üzerimizdeki
kabullendirme çabası ne kadar doğrudur? ‘’Benim oğlum öğretmen olacak ‘’ “Benim
kızım doktor olacak” gibi telkinler ile
onların vereceği zararı kabullenmek, onların bize yaptığı saygısızlığa saygı
göstermek değimlidir?
Tamam onlar ailemizde, ya ailemiz dışındaki çevremize ne
demeli. Mesela “sen şöyle olmalısın böyle davranmalısın buna bakmalısın şuna
bakmamalısın” gibi telkinler insanların kişilik ve karakterlerine saldırı
olabilir.
Nasıl mı? Söyle anlatayım.
Karakteristik ve
kişilik olarak hareketli, lider ruhlu, canlı birine yapacağınız telkinler
ölçülü olmalıdır. Aksi taktir de kişilik oturması değişsede karakter (mizaç)değişmez.Bu
durumda davranışlarımız ve karakteristik özelliklerimiz arasında çatışma oluşur.
Ki bu ruhi olarak kişilik bozukluklarına, hatta psikolojik
problemlere sebebiyet verebilir . Sosyal olarak ise toplumda yer bulamama, içe
kapanıklılık, ifadede ve toplum ilişkilerinde güçlük çekmek gibi problemler
meydana getirebilir.
Aslında işin en vahim
olan kısmı ise bundan sonraki süreçtir ki kişilikten ve karakteristik
özelliklere doymayan bireydeki çırpınmalar ve çevresindekilere zarar verme eğilimler
doğar.
Peki çözüm ?
Öncelikle su iyi bilinmelidir, karakteristik özellikler
değişmez ve kişilik belli bir evrenden
sonra oluşmaz. Sadece kontrol altında alınabilir ve kabullendirmek yerine
duruma vakıf olarak yardımcı olunabilir. Yani bir şeyi kabullendirmek yerine, o
konuda kendi isteklerine saygılı olarak yön ve görüş sunarak çözüm sağlamak her
birey için daha verimli olacaktır.
Saygılarımla…
15.05.2012
